Tag Archives: ΓΣΕΒΕΕ

O Επιστημονικός Συνεργάτης της ΓΣΕΒΕΕ Δρ. Νίκος Δασκαλάκης επιλέχθηκε ως μέλος της Ομάδας Συμφεροντούχων Ασφαλίσεων και Αντασφαλίσεων της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων. Η θητεία του είναι τετραετής με δικαίωμα ανανέωσης για μία φορά, και εκπροσωπεί (affiliation) τη ΓΣΕΒΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (European Insurance and Occupational Pensions Authority – EIOPA) αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας. Είναι ένας ανεξάρτητος φορέας που παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ομάδα Συμφεροντούχων Ασφαλίσεων και Αντασφαλίσεων (Insurance and Reinsurance Stakeholder Group – IRSG) είναι ένα από τα δύο επίσημα Συμβουλευτικά Όργανα της EIOPA, το οποίο αποτελείται από 30 μέλη που προέρχονται από και εκπροσωπούν τις εξής κατηγορίες: ασφαλιστικός κλάδος, καταναλωτές, εργαζόμενοι, ακαδημαϊκοί, επαγγελματικοί σύλλογοι και Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις.

Η Γενική Συνομοσπονδία σε σημερινή της επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, τον Πρόεδρο της Βουλής, τους Αρχηγούς των Πολιτικών Κομμάτων και τους Βουλευτές, επισημαίνει σε σχέση με το Σχέδιο Νόμου για τις Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις τα ακόλουθα:
«Η ΓΣΕΒΕΕ εκπροσωπώντας χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχει άμεση γνώση και ενδιαφέρον για το ρυθμιστικό πλαίσιο των διαδηλώσεων και συναθροίσεων στο κέντρο της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων, το οποίο επιχειρείται να αλλάξει εκ βάθρων με το σχέδιο νόμου του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη υπό τον τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις».
Εξ αρχής, ως συνδικαλιστικός φορέας ενός κλάδου που έχει υποστεί τις συνέπειες των αλλεπάλληλων κρίσεων, η ΓΣΕΒΕΕ δηλώνει ότι οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα των ενεργών πολιτών και ύστατο μέσο αντίδρασής τους απέναντι στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Νοσηρά φαινόμενα που παρατηρούνται ενίοτε στο πλαίσιο διαδηλώσεων δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται για να αμφισβητηθεί και να περισταλεί το δικαίωμα στη διαδήλωση. Μια τέτοια επιχειρηματολογία έχει τόσο σχέση με τη σοβαρότητα και τη λογική σαν να ήθελε κάποιος να καταργήσει τις εκλογές ή να περιορίσει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι επειδή στους κόλπους των εκλεγμένων πολιτικών παρατηρούνται φαινόμενα διαφθοράς.
Ένας νέος νόμος για τις διαδηλώσεις είναι αχρείαστος επειδή ήδη υφίσταται Προεδρικό Διάταγμα του 2013, όταν ήταν υπουργός ο κ. Ν. Δένδιας, σε συνέχεια αντίστοιχου Προεδρικού Διατάγματος του 1991 επί κυβέρνησης αειμνήστου Κ. Μητσοτάκη, που δίνει τη δυνατότητα στην Ελληνική Αστυνομία να απαγορεύσει μια συγκέντρωση. Με βάση το ίδιο Διάταγμα η ΕΛ.ΑΣ. έχει το δικαίωμα στην περίπτωση που κάνουν πορεία 50 άτομα να τους οδηγήσει στο πεζοδρόμιο.
Η ΓΣΕΒΕΕ υιοθετεί τις σαφείς διαφωνίες και ενστάσεις που έχουν δημοσιοποιηθεί από αρμόδιους και άλλους φορείς και όργανα της Πολιτείας για κομβικές διατάξεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, που παραμένουν αναλλοίωτες. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, την ανακοίνωση των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, την επιστολή της Ένωσης Εισαγγελέων, τη δήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας, το ψήφισμα της συνέλευσης του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.α.
Η ΓΣΕΒΕΕ είναι ριζικά αντίθετη με το νομοσχέδιο, που έχει πολλές ομοιότητες με το «νομοθέτημα» 794/1971, και ζητάει από την κυβέρνηση την απόσυρσή του και από τους αξιότιμους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου την καταψήφισή του για τους εξής, μεταξύ άλλων, λόγους:

• Η υποχρέωση γνωστοποίησης κάθε συνάθροισης στην αστυνομία όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 ισοδυναμεί με αίτηση προγενέστερης άδειας που ουσιαστικά εκχωρεί στην κάθε κυβέρνηση το δικαίωμα να αποφασίζει ποιες συναθροίσεις θα επιτρέπονται και ποιες όχι.
• Η δυνατότητα της προληπτικής πλήρους απαγόρευσης των συναθροίσεων με απόφαση της οικείας Αστυνομικής ή Λιμενικής Αρχής πλήττει τον πυρήνα του δικαιώματος της διαδήλωσης και βρίσκεται εκτός συνταγματικού πλαισίου, όπως αυτό περιγράφεται στο άρθρο 11, παράγραφος 2 του Συντάγματος.
• Η υποχρέωση του «οργανωτή» να μεριμνά για την ομαλή διεξαγωγή της συνάθροισης και να συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή, συμμορφούμενος με τις υποδείξεις της, μετατρέπει εκλεγμένους συνδικαλιστές και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όργανα του νόμου, ναρκοθετεί την ανεξαρτησία τους κι αλλάζει το χαρακτήρα τους.
• Η εισαγωγή της αντικειμενικής αστικής ευθύνης του «οργανωτή» της συγκέντρωσης για ζημιές που τυχόν θα προκληθούν κατά τη ζωής και της ιδιοκτησίας στη διάρκεια της συγκέντρωσης συνιστά αντικίνητρο για την διοργάνωση διαδηλώσεων. Πολύ πιο σημαντικός ωστόσο είναι ο κίνδυνος καταλογισμού βαρύτατων προστίμων και αγωγών σε διαδηλωτές και φορείς που δε φέρουν καμία ευθύνη.
• Η σύσταση «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας» αυξάνει τα στεγανά σε ένα πεδίο άσκησης εξουσίας που ο δημοκρατικός του έλεγχος δεν ήταν ποτέ δεδομένος ακόμη και τα χρόνια της δημοκρατικής ομαλότητας, ενώ ο εκδημοκρατισμός του διήρκεσε πολλά χρόνια και απαίτησε μεγάλες προσπάθειες.
Όχι μόνο στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία αλλά σε μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα οι διαδηλώσεις, ως μορφή έκφρασης λαϊκής δυσαρέσκειας, ανέδειξαν κενά και αδυναμίες του δημοκρατικού πολιτεύματος που είτε αφορούσαν την οικονομική πολιτική είτε την δράση των οργάνων του νόμου. Η προσπάθεια απαγόρευσης ανάλογων μορφών έκφρασης στρέφεται κατά της δημοκρατίας και του πολιτεύματος επειδή καταργεί τη δυνατότητα να μεταρρυθμίζονται και να βελτιώνονται…
Επίσης, η ψήφιση του νομοσχεδίου σε μια περίοδο βαθύτατης και πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, με την ανεργία να ετοιμάζεται να καταγράψει νέα ρεκόρ και την φτωχοποίηση να απειλεί χιλιάδες πολίτες, οδηγεί πολλούς να σκέφτονται ότι το ζητούμενο εκ μέρους της κυβέρνησης δεν είναι η προστασία των διαδηλώσεων από τους ταραχοποιούς όπως υποστηρίζει. Αλλά, στόχος του νομοσχεδίου είναι η θωράκιση της κυβέρνησης από την ογκούμενη δυσαρέσκεια.
Τα έκτακτα μέτρα που εφαρμόστηκαν με αφορμή την πανδημία, συγκεντρώνοντας τη συναίνεση της κοινωνίας, δημιούργησαν ανησυχίες μήπως γίνουν η αρχή για ένα καθεστώς διαρκούς έκτακτης ανάγκης στο πλαίσιο του οποίου θα αμφισβητούνται και θα ακυρώνονται ένα – ένα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, σε βάρος της ελευθερίας των πολιτών. Η κυβέρνηση ας μην δίνει λαβή σε ανάλογες ανησυχίες κι ας αποσύρει έστω και τώρα το επίμαχο νομοσχέδιο!».

Τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί αναρίθμητες ΠΝΠ, υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι ώστε να αποκτήσουν ισχύ και να καθοριστούν οι διαδικασίες και η εφαρμογή σειράς κρίσιμων και άμεσης προτεραιότητας ζητημάτων σχετικών με τον περιορισμό των δυσμενών επιπτώσεων που επέφερε η υγειονομική κρίση στην οικονομία και κοινωνία.
Το βάρος της διεκπεραίωσης των διαδικασιών, που εκ των πραγμάτων έπρεπε να πραγματοποιηθούν με ψηφιακό τρόπο στα σχετικά πληροφοριακά συστήματα (πχ ΕΡΓΑΝΗ, TAXIS, MYBUSINESSSUPORT) όπως π.χ. των αδειών ειδικού σκοπού, των αναστολών συμβάσεων εργασίας, των αποζημιώσεων ειδικού σκοπού, των αιτήσεων για την επιστρεπτέα προκαταβολή, έπεσε στους «ώμους» των λογιστών – φοροτεχνικών, δεδομένου ότι 8 στις 10 επιχειρήσεις για την διεκπεραίωση των διοικητικών διαδικασιών τους με το δημόσιο χρησιμοποιούν εξωτερικό συνεργάτη (λογιστή).
Ο κλάδος συνεπώς των φοροτεχνικών – λογιστών κλήθηκε από την μια μεριά να παρακολουθήσει, κατανοήσει και ερμηνεύσει ένα πρωτοφανές πλήθος νομοθετικών κειμένων – που ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τον οποιονδήποτε να τα παρακολουθήσει στο σύνολο τους – και από την άλλη μεριά να τα εφαρμόσει για λογαριασμό των πελατών τους, δηλαδή των δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων.
Η κρίσιμη αυτή υπηρεσία που προσφέρθηκε άοκνα και δοκίμασε τα σωματικά και ψυχολογικά όρια των επαγγελματιών του κλάδου έχει πλέον εξελιχθεί σε «σισύφειο μαρτύριο» λόγω των ασαφειών, των περιττών διαδικασιών, των ελλείψεων και της ανελαστικότητας που ήδη έχουν επισημανθεί στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο και συνεχίζουν να αναπαράγονται με αμείωτη ένταση και ρυθμό.
Με βάση τα παραπάνω η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στην αποχή από κάθε είδους ηλεκτρονική υποβολή που έχει προκηρύξει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Φοροτεχνικών Επαγγελματιών Ελλάδας (ΠΟΦΕΕ) για την Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020 και καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να λάβει υπόψη τις επισημάνσεις – παρατηρήσεις της Ομοσπονδίας για μια σειρά αναγκαίων και εύλογων ζητημάτων που απαιτούν την προσοχή της και την ανάλογη μέριμνα προκειμένου να λειτουργήσει όσο πιο εύρυθμα γίνεται η οικονομία.